Hikayemiz

8 yıl kurumsal hayatta çalıştıktan sonra, pandeminin en zor zamanlarına denk gelen hamilelik ve doğum hikâyemle temel taşlar yerinden oynadı. Ortaokuldan beri boncuk, iğne, iplik ve kumaş sevdalısı biriydim. Elimde diktiğim taçların, cüzdanların beni buralara taşıyacağı belliymiş; ama bunu görmek zaman aldı. Hayatın bana sunduğu yol bankacılık oldu.

ve ben o yolu uzun süre severek yürüdüm. Ancak kızım Doğa’dan sonra daha fazla devam etmek istemediğimi anladım. 9. yılımda istifa ettim. Hem kızımı büyütmek hem de atölyemi kurmak eş zamanlı oldu. Hayatım bir anda karnaval neşesinde, renkli, hareketli ve tabii yorucu hâle geldi. İlmek ilmek, emek emek tek kişilik bir atölye kurdum. Bu yolda evde olan babam bana yardımcı oldu. Kendisi, aşırı çalışkan bir 68 yaş olduğundan, atölyede bir şekilde kendini buluyor. Birlikte; konuşarak, “Nasıl yapalım?”ı ölçüp tartarak, neleri yapmamız gerektiğini bazen yolda çözümleyerek bir sürü farklı proje yaptık ve yapmaya devam ediyoruz…